وضعیت اهدای مغز در كشورهای دیگر چگونه است؟

رمز من: در شرایطی كه بانك مغز تازه تاسیس كشورمان با عدم وجود بافت مغز كافی برای مطالعات پزشكی مواجه می باشد، كشورهای مختلف دنیا با تولید شبكه های بانك مغز و فرهنگ سازی در اهدای مغز، به پیشرفت های قابل توجهی رسیده اند.

به گزارش رمز من به نقل از ایسنا، مراكزی به نام بانك مغز در اقصی نقاط دنیا وجود دارد كه بافت مركزی سیستم عصبی یا همان نمونه های مغز اهدایی را جمع آوری می كنند و در شرایط ویژه نگه داری می كنند تا پژوهشگران با استفاده از آنها بر روی شناسایی و یافتن درمان برای بیماری های سیستم عصبی مطالعه كنند.

این نمونه ها به واسطه افرادی كه مغز خویش را بعد از مرگ به این مراكز اهدا می كنند، فراهم می شوند.

تحقیقات در دهه های گذشته نشان داده است كه مطالعه بافت مغز انسان برای افزایش درك ما از عملكرد سیستم عصبی ضروری می باشد.

مطالعات ژنتیكی، مولكولی و آناتومی مغز انسان، با تمركز بر طبیعت بیولوژیكی بیماری های روانپزشكی و عصبی حاد، به لطف تلاش های محققان و افزایش روزافزون تعداد اهداكنندگان سخاوتمند مغز، توسعه می یابد.

این مطالعات امید تازه ای برای درك مكانیزم های مخفی مغز كه باعث اختلالات بسیار شدید مغزی می شوند، به ارمغان می آورند.

جمع آوری مغز افرادی كه دارای هیچ گونه اختلال عصبی نیستند و به نام "مغزهای كنترل" شناخته می شوند هم به منظور انجام تحقیقات در زمینه اختلالات عصبی و روانپزشكی، ضروری هستند.

مغز كنترل به محققان اجازه می دهد دانش خویش را از مغز انسان گسترش دهند و دریابند كه چه تغییراتی در افراد مبتلا به اختلالات مغزی رخ می دهد.

بانك های مغز نمونه هایی از اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی را به واسطه تحقیقات محققان واجد شرایط در سراسر جهان به اشتراك می گذارند. خیلی از بانك های مغز بعنوان بخشی از كنسرسیوم های بزرگ كار می كنند كه موجودی بانك های كشورهای مختلف را تامین می كنند.

برخی از شبكه های بانك مغز در سراسر دنیا عبارتند از:

شبكه بانك مغز استرالیا كه متشكل از 6 بانك منطقه ای است كه درخواست اهدای بافت از خارج از استرالیا را هم می پذیرد.

شبكه مغز اروپا(BrianNet Europe) كه شبكه ای متشكل از 19 بانك مغز از 11 كشور اروپایی است. دریافت نمونه در این بانك ها بر مبنای پروتكل های استاندارد شده انجام می گیرد.

مركز هماهنگی ملی آلزایمر(NACC) مجموعه از هسته های نوروپاتولوژی را در 27 مركز تحقیقاتی به یك پایگاه داده واحد متصل می كند. این مركز حاوی 13 هزار مغز است كه 3000 تا عدد از آنها با اطلاعات بالینی و شناختی گسترده همراه می باشد.

نوروبیوبانك ان.آی.اچ (NeuroBioBank) 6 انبار ایالات متحده آمریكا را با استفاده از یك پورتال وب معمولی پیوند می دهد. بانك های عضو آن نمونه های عموما همراه با اختلالات عصبی و اختلالات روانپزشكی و بیماری های سیستم عصبی غیر از بیماری آلزایمر را ذخیره می كنند. تمام بافت ها با استفاده از همان پروتكل استاندارد شده جمع آوری می شوند.

شبكه بانك مغز بریتانیا كه 10 بانك مغز بریتانیا را گردهم آورده است كه شامل 10 هزار مغز و اطلاعاتشان در یك پایگاه داده متمركز و با قابلیت جستجو است.

و اما مركز منابع بافت مغز هاروارد (HBTRC) كه بعنوان یكی از قدیمی ترین بانك های مغز دنیا در سال 1978 در بیمارستان "مك لین" و یك منبع متمركز برای جمع آوری و توزیع نمونه های مغز انسان برای تحقیقات بر روی مغز تاسیس شده است.

دانشمندان مراكز عالی دانشگاهی و پزشكی سراسر كشور از HBTRC برای تحقیق خود درخواست بافت می كنند و از آنجایی كه اغلب این مطالعات را می توان بر روی مقدار بسیار كمی از بافت مغز انجام داد، هر مغز اهدا شده تعداد زیادی نمونه برای خیلی از محققان فراهم می آورد.

با این حال، محققان برای انجام آزمایش های معتبر، لازم است كه با انواع نمونه های مغزی به آزمایش و تحقیق بپردازند.

دولت ها برای ترغیب مردم به اهدای مغز و شركت در این حركت علمی، برنامه های مختلفی را در نظر می گیرند.

به عنوان مثال بر اساس گزارش ایندیپندنت، كشور اسپانیا در اهدای عضو در رتبه اول دنیا قرار دارد و الهام بخش خیلی از دیگر كشورها شده است. خیلی از مردم در این كشور دارای كارت اهدای عضو هستند و این كار تبدیل به یك فرهنگ در میان مردم اسپانیا شده است.

آماری كه در سال 2017 انتشار یافت، نشان داده است 2183 اسپانیایی بعد از مرگ، اعضای خویش را اهدا كرده اند.

تعقیب كننده اسپانیا در جدول اهدا كنندگان اعضا، كشور كرواسی است كه سال قبل بعد از 26 سال صدرنشینی در این جدول، جایگاه خویش را به اسپانیا واگذار كرد.

كشورهایی كه از فقدان یك سیستم منظم رنج می برند و با كمبود اهدا كننده مواجهند، تلاش می كنند با تغییر و اصلاح قوانین به استقبال این مشكل بروند.

دلیل موفقیت اسپانیا در این امر، قانون مفیدی است كه راجع به اهدای عضو در این كشور اجرا می گردد. بدین صورت كه برخلاف خیلی از كشورها، اگر فرد نمی خواهد اعضای بدنش بعد از مرگ اهدا شوند، باید درخواست خویش را ثبت كند. در غیر این صورت هر فرد بعنوان یك اهدا كننده اعضا در نظر گرفته می گردد.

این در حالی است كه در خیلی از كشورها همچون ایران، این روند معكوس است و هر فرد در صورت تمایل باید فرم درخواست كارت اهدای عضو خویش را تكمیل كند تا بعد از مرگ مغزی احتمالی، سندی بر رضایت وی باشد.

اكنون بعنوان مثال قانون گذاران كشور بریتانیا به اصلاح این قانون بعنوان مسئله كلیدی در افزایش تعداد اهدا كنندگان عضو نگاه كرده اند.

انگلیس تصمیم گرفته است از سال 2020 مانند اسپانیا تمام شهروندان خویش را در صورت عدم ثبت درخواست در خصوص عدم تمایل به اهدای عضو، یك اهدا كننده تلقی كند.

1397/05/30

14:32:12

5.0 / 5

4634

تگهای خبر: اطلاعات , شبكه , كنترل , محقق

اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۹ بعلاوه ۲