تسریع بهبود تاندون صدمه دیده با الهام از مخاط لیسه

به گزارش رمز من محققان با الهام از ˮلیسهˮ ماده ای برای ترمیم بهتر تاندون های صدمه دیده بوجود آورده اند.

به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، ترمیم تاندون های صدمه دیده کار دشواری است و بدین منظور محققان موسسه "ویس"(Wyss) هاروارد حالا یک ماده زیستی(بیومتریال) دو وجهی بوجود آورده اند که می تواند درمان تاندون را بهبود بخشد. یک سمت آن محکم به تاندون می چسبد در حالیکه سطح خارجی کم اصطکاک آن، سبب سر خوردنش در مقابل سایر بافت ها می شود.
از همه بهتر، میتوان به این ماده داروهای آهسته رهش افزود تا جای زخم و التهاب را کم کند.
صدمه دیدگی تاندون اتفاق رایجی است که در نتیجه ی ورزش و افزایش سن رخ می دهد. این صدمه دیدگی دردناک بوده و می تواند توانایی حرکت اندام ها را در بیمار مختل کند، بهبود آن زمان زیادی می برد و اغلب تاندون ها بعد از صدمه دیدگی شدید استقامت مکانیکی کامل سابق خویش را به دست نمی آورند و همین سبب کاهش تحرک می شود.
ازاین رو در این مطالعه جدید، محققان موسسه "ویس" دست به ساخت ماده ای جدید زدند که می تواند به بهبود تاندون ها به صورت موثرتری کمک نماید. آنها کار خویش را با ژل جراحی چسبناکی که چندین سال قبل با الهام از مخاط به شدت چسبنده "لیسه داسکی آریون"(Dusky Arion) ساخته بودند، شروع کردند. آنها سپس این ژل که "ژل چسبنده سخت"(Tough Gel Adhesives) نام داشت را برای ساخت ماده ای برای وصل کردن دو بخش تاندون صدمه دیده به هم مورد استفاده قرار دادند.
این آب ژل(هیدروژل) جدید دو سطح کاملا متفاوت دارد و بنابراین "ژانوس چسبنده سخت"(Janus Tough Adhesives) نام گرفته است. ژانوس در اساطیر یونانی خدایی با دو چهره است. سطح اول آن دارای ماده "کیتوسان" است که محکم به تاندون ها می چسبد و دو بخش پاره شده را برای بهبود صدمه دیدگی به یکدیگر متصل می کند. سطح دیگر آن کار متضادی انجام می دهد و از آب ژل ساده برای سُر خوردن تاندون در مقابل سایر بافت ها هنگام حرکت استفاده می نماید.
محققان این ماده را در چندین آزمایش با استفاده از بافت های حیوانی و انسانی مورد استفاده قرار دادند. "ژانوس چسبنده سخت" در تاندون های جدا شده خوک که با خون پوشیده شده بودند، قویتر از هر ماده دیگری اتصال ایجاد کرد. محققان این ماده را در استخوان کشکک، عضله خم کننده و تاندون آشیل موش های زنده کاشتند و دریافتند که این بافت ها به صورت غیرتهاجمی و محکم به یکدیگر متصل شدند. نتایج مشابهی در آزمایش بر روی کالبد انسان های فوت شده هم مشاهده شد.
در آزمایش های بعدی، محققان داروی کورتیکواستروئیدها(کورتون) را درون آب ژل قرار دادند تا به کاهش التهاب در طول بهبود صدمه دیدگی و کاهش جای زخم کمک نماید. آزمایش در موش هایی که تاندون زانوی آنها صدمه دیده بود نشان داد که التهاب خیلی سریع تر از بین می رود.
"بنجامین فریدمن"(Benjamin Freedman) نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: آنچه که مهم می باشد این است که زمانی که ما ژل "ژانوس چسبنده سخت" را بر تاندون های کشکک صدمه دیده موش قرار دادیم، آنها در طول سه هفته کاشت در جای خود باقی ماندند و بهبود تاندون را تسهیل کردند. آنها همینطور تشکیل جای زخم را در مقایسه با تاندون های جراحی شده که در آنها از این ژل استفاده نشده بود، تا ۲۵ درصد کاهش دادند.
در حالیکه هنوز آزمایش های انسانی انجام نشده است، محققان می گویند که تمامی اجزاء این ژل زیست سازگار هستند که نخستین گام مهم در این حوزه است.
این تحقیقات در مجله ی "Nature Biomedical Engineering" انتشار یافته است.

1400/10/15

10:43:02

5.0 / 5

607

تگهای خبر: استقامت , محقق

اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۲ بعلاوه ۳